Η μικροοικονομία ασχολείται κυρίως με τις καταναλωτικές επιλογές των οικονομικών υποκειμένων και τις παραγωγικές επιλογές των επιχειρήσεων.
Η μακροοικονομία ασχολείται με τα συνολικά μεγέθη της οικονομίας και μεγέθη, όπως τα επιτόκια, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και άλλα θέματα όπως αυτά που βλέπετε στις στήλες των οικονομικών μιας εφημερίδας.
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.): Αυτή είναι η θεμελιώδης μέτρηση του μεγέθους μιας οικονομίας. Αυτό εννοιολογικά ισούται με το άθροισμα των εισοδημάτων όλων των ανθρώπων στη χώρα ή το ποσό της αγοραίας αξίας όλων των αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην εν λόγω χώρα. Αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου σε όρους ΑΕΠ περίπου 14 τρισεκατομμύρια δολάρια Αυτό σημαίνει ότι αξία 14 τρισεκατομμυρίων δολαρίων παράγεται στις ΗΠΑ κάθε χρόνο.
Ρυθμός Ανάπτυξης: Η ανάπτυξη μιας οικονομίας μετριέται συνήθως από την σκοπιά του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ. Δεδομένου ότι το ΑΕΠ μετρά το εθνικό εισόδημα, το ποσοστό αύξησης του είναι μια πρόχειρη ένδειξη για το πόσο αυξάνεται το μέσο εισόδημα ενός ατόμου κάθε χρόνο.
Ο πληθωρισμός (που μετράται ‘επί τοις εκατό’) είναι το μέτρο του πόσο έχει αυξηθεί η τιμή σε μια ομάδα προϊόντων από το προηγούμενο έτος. Στις ώριμες οικονομίες, ο ετήσιος πληθωρισμός είναι πάνω κάτω 2% – αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο οι τιμές των αγαθών ανεβαίνουν κατά 2 τοις εκατό κάθε χρόνο. Ο βασικός ρόλος των κεντρικών τραπεζών είναι η διαχείριση του ποσοστού αυτού καθώς και να το διατηρήσουν σε χαμηλό θετικό αριθμό.
Το κόστος ωφέλειας μπορεί να εξηγηθεί ως μια διαδικασία εκτίμησης όλων των σχετικών δαπανών και των πιθανών κερδών που προκύπτουν από μια επιχειρηματική ευκαιρία ή πρόταση. Λαμβάνει υπόψη τόσο ποσοτικούς όσο και ποιοτικούς παράγοντες για την ανάλυση της σχέσης κόστους / οφέλους για ένα συγκεκριμένο έργο ή επενδυτική ευκαιρία. Ο δείκτης οφέλους / κόστους και άλλοι δείκτες χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση τέτοιων αναλύσεων. Ο στόχος είναι να εξακριβωθεί η ορθότητα οποιασδήποτε επενδυτικής ευκαιρίας και να παρασχεθεί η βάση για την πραγματοποίηση συγκρίσεων με άλλες παρόμοιες προτάσεις. Όλα τα θετικά και τα αρνητικά του έργου προσδιορίζονται πρώτα ποσοτικά με νομισματικούς όρους και στη συνέχεια προσαρμόζονται ως προς την χρονική τους αξία για να ληφθούν ορθές εκτιμήσεις για τη διεξαγωγή ανάλυσης κόστους – οφέλους. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι λογοδοτούν επίσης για το κόστος ευκαιρίας της επένδυσης στο έργο για να πάρουν το κόστος.
Κυρίαρχος κίνδυνος. Ένα έθνος είναι μια κυρίαρχη οντότητα. Οποιοσδήποτε κίνδυνος προκύπτει από τις πιθανότητες μιας κυβέρνησης να μην προβεί σε αποπληρωμή του χρέους ή να μη συμμορφωθεί με μια συμφωνία δανείου αποτελεί κίνδυνο κυριαρχίας. Αυτές οι πρακτικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μια κυβέρνηση σε περιόδους οικονομικής ή πολιτικής αβεβαιότητας ή ακόμα και να απεικονίσουν μια ισχυρή θέση που καταχράται την ανεξαρτησία της. Μια κυβέρνηση μπορεί να καταφύγει σε τέτοιες πρακτικές μεταβάλλοντας εύκολα οποιονδήποτε από τους νόμους της, προκαλώντας δυσμενείς απώλειες στους επενδυτές
Η κερδοσκοπία περιλαμβάνει τη διαπραγμάτευση ενός χρηματοπιστωτικού μέσου που ενέχει υψηλό κίνδυνο, εν αναμονή σημαντικών αποδόσεων. Το κίνητρο είναι να επωφεληθεί το μέγιστο από τις διακυμάνσεις της αγοράς. Οι κερδοσκόποι επικρατούν στις αγορές στις οποίες οι μεταβολές των τιμών των χρεογράφων είναι πολύ συχνές και ευμετάβλητες. Διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στις αγορές, απορροφώντας τον υπερβολικό κίνδυνο και παρέχοντας την απαιτούμενη ρευστότητα στην αγορά, αγοράζοντας και πωλώντας όταν δεν συμμετέχουν άλλοι επενδυτές.
